Η ηθική του ανθρώπου είναι κοινωνικό προϊόν και συνακόλουθο της ομαδικής ζωής. Η λέξη «ηθική» είναι παράγωγο της ελληνικής λέξης «ήθος» που σημαίνει έθιμα ή συνήθειες.
Η ψυχολογία, ως θεωρητική επιστήμη, ασχολείται με τη φύση της συμπεριφοράς και ως εκ τούτου τα ζητήματα ηθικής διέπουν το επάγγελμα του Ψυχολόγου που είναι υποχρεωμένος να τηρεί τις ηθικές αρχές του κώδικα συμπεριφοράς σύμφωνα με τον #Psychological Association (APA) κατά τη λήψη αποφάσεων.
Η ύπαρξη του κώδικα δεοντολογίας βασίζεται πάνω σε δύο βασικά θεμέλια:
Το πρώτο θεμέλιο περιλαμβάνει ένα σύνολο γνώσεων και δεξιοτήτων που έχουν δημιουργηθεί από την έρευνα και από την πρακτική του επαγγελματία.
Το δεύτερο περιλαμβάνει την ηθική του ίδιου του επαγγελματία και την ανάπτυξη μιας βάσης γνώσεων, δεξιοτήτων και μέτρων που λαμβάνονται κατά την εφαρμογή του επαγγέλματος με απώτερο σκοπό οι υπηρεσίες που θα παρέχει να ικανοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το κοινό στο οποίο απευθύνετε.
Οι ηθικοί κώδικες στην ψυχολογία χαρακτηρίζονται, σιωπηρά ή ρητά, από ένα σύνολο ηθικών αρχών και δηλώσεων σχετικά με την απαραίτητη συμπεριφορά και δήλωση πως ο επαγγελματίας μπορεί να ενεργήσει κατάλληλα.
Αυτές οι αρχές προέρχονται από γενικές ηθικές θέσεις συμπεριλαμβανομένων και των αξιών. Μερικές από τις πιο βασικές αρχές είναι:
Υπευθυνότητα, Εμπιστευτικότητα , Ικανότητα
Βιβλιογραφία
Haverkamp, B. E. (2005). Ethical perspectives on qualitative research in applied psychology. Journal of counseling psychology, 52(2), 146.
Lindsay, G., & Øvreeide, H. (2009). Professional ethics and psychology. Papeles del psicologo, 30(3), 184-194.
Murelius, O. (1958). Ethics and Psychology. American Journal of Psychotherapy, 12(4), 641-649.